วันอาทิตย์ที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

วิชาเทศโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารสำหรับครู

"MY BLOG"

คำอธิบายรายวิชา

ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับเทคโนโลยีสารสนเทศ ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร เช่น ไมโครซอฟท์คอมพิวเตอร์ และอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ ระบบการสื่อสารข้อมูล ระบบเน็ตเวิร์ค ระบบซอฟท์แวร์ การจัดการทรัพยากรสารสนเทศ เครื่องมือการเข้าถึงสารสนเทศ ทักษะการเข้าถึงสารสนเทศ ฐานข้อมูลสารสนเทศ ห้องสมุดอิเล็กทรอนิกส์และการอ้างอิง ฝึกปฎิบัติการ สามารถใช้คอมพิวเตอร์ขั้นพื้นฐานและเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารได้อย่างเหมาะสมได้

วัตถุประสงค์

..เมื่อผู้เรียนศึกษาเนื้อหาบทเรียนจบแล้วตามหลักสูตรแล้วจะมีพฤติกรรมหรือความสามารถดังนี้


 1. อธิบายความหมาย ความสำคัญ และองค์ประกอบของเทคโนโลยีสารสนเทศได้


 2. อธิบายความสัมพันธ์ของเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารได้


 3. ยกตัวอย่างเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในชีวิตจริงได้


 4. อธิบายความหมายและความสำคัญของวิธีระบบได้

 5. อธิบายความสัมพันธ์ของวิธีระบบกับเทคโนโลยีสารสนเทศได้


 6. บอกความหมายและองค์ประกอบสำคัญๆของคอมพิวเตอร์ได้


 7. อธิบายหน้าที่ขององค์ประกอบของคอมพิวเตอร์ได้


 8. บอกประเภทและคุณสมบัติของซอฟท์แวร์แต่ละประเภทได้


 9. บอกความหมายและความสำคัญของอินเตอร์เน็ตได้


10. บอกความสัมพันธ์ของเครือข่ายคอมพิวเตอร์และเครือข่ายอินเตอร์เน็ตได้


11. อธิบายแหล่งเรียนรู้ต่างๆที่สามารถสามารถเชื่อมโยงเป็นเครือข่ายได้


12. อธิบายวิธีประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศกับการศึกษา


13. ยกตัวอย่างโปรแกรมต่างๆที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับการเรียนการสอนได้


14. สร้างสื่อเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการเรียนการสอนได้

15. นำเสนอสื่อเทคโนโลยีสารสนเทศทั้งที่เป็นสื่อทั่วไปและสื่อระบบเครือข่ายได้



                                                              "ความซื่อสัตย์"

      ในสังคมวันนี้ ความซื่อสัตย์ได้กลับกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยเมื่อคนส่วนใหญ่ละเลย ด้วยจิตสำนึกผิดชอบที่คิดว่าเป็นเรื่องที่สามารถปฏิบัติได้โดยง่าย แต่ในความจริงแล้วความซื่อสัตย์เป็นเรื่องท้าทายใจอยู่ทุกขณะจิต เราต้องตัดสินใจที่ตอบรับหรือปฏิเสธว่าเราจะยังเดินอยู่ในกรอบแห่งความถูกต้องหรือไม่ ความซื่อสัตย์ที่แท้จริงยังเป็นเรื่องที่ต้องวัดได้ในขณะที่ยังไม่มีใครควบคุม ไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครมาคอยบังคับอีกด้วย


       ความซื่อสัตย์เป็นสิ่งที่มาจากใจจริง : ความซื่อสัตย์ในสังคมจัดเป็นปัญหาระดับชาติที่เริ่มตั้งแต่ตัวบุคคล สังคม และประเทศชาติ ภัยร้ายของความไม่ซื่อสัตย์ในสังคมมีมูลเหตุจากค่านิยมในการวัดความสำเร็จจากความมั่นคั่งแห่งอำนาจเงินและวัตถุ ก่อให้เกิดพฤติกรรมการดำเนินชีวิตในลักษณะกอบโกย ฉ้อฉล คดโกง ใช้อิทธิพลขู่บังคับแลกกับความมั่งคั่งให้มากและรวดเร็วที่สุด


       การดำเนินชีวิตที่ไม่ซื่อสัตย์ จะกลายเป็นความน่าเศร้าในระยะต่อไป บุคคลเหล่านี้อาจจะไม่รู้ว่าตนเองได้ยึดความล้มเหลวที่ถูกปิดซ่อนมองไม่เห็นไว้ด้วยความหลงผิด เพราะแท้จริงแล้วมันคือ ความล้มเหลวที่เปรียบเสมือนระเบิดเวลาแห่งความหวาดกลัวที่เกรงว่าคนจะจับได้ เป็นเหมือนหนามเล็กๆที่คอยทิ่มแทงใจ


การตั้งมั่นอยู่ในความซื่อสัตย์เป็นเรื่องของความจำเป็น : ไม่มีใครปรารถนาอยู่ในสังคมที่ปราศจากความซื่อสัตย์เพราะจะต้องอยู่อย่างหวาดระแวงและไม่มีความสุข เราต่างก็ปรารถนาความจริงใจจากกันและกันทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นความซื่อสัตย์จากครอบครัว ชุมชน หรือสังคม

ประการแรก คือ ความซื่อสัตย์


ประการที่สอง คือ การรู้จักข่มใจฝึกใจตนเอง


ให้ประพฤติปฏิบัติอยู่ในความสัตย์ความดีนั้น


ประการที่สาม คือ การอดทน อดกลั้น และอดออม

ที่จะไม่ประพฤติล่วงความสัตย์สุจริต


ประการที่สี่ คือ การรู้จักละวางความชั่ว ความทุจริต


และรู้จักสละประโยชน์ส่วนน้อยของตน เพื่อประโยชน์ส่วนรวม


"สำนวนไทย "ความซื่อสัตย์"


1 ไม้คดใช้ทำขอเหล็กงอใช้ทำเคียว แต่ คนคดเคี้ยวใช้ทำอะไรไม่ได้เลย
2 เกียรติยศย่อมเกิดจากการกระทำที่สุจริต
3 ตาสามารถมองเห็นสิ่งที่ไกลได้ แต่ไม่สามารถ มองเห็นคิ้วของตน
4 ผู้ไร้สัจจะ ถึงจะมีความสามารถก็ไร้ประโยชน์
5 ผู้สูญเสียความซื่อสัตย์ เหมือนสูญเสียแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง
6 โกหกเพียงครั้งเดียว ถูกสงสัยตลอดกาล
7 คนซื่อสัตย์พูดคำใดถือเป็นสัญญาคำนั้น
8 ของมีพิษห้ามกิน ของผิดกฎหมายห้ามทำ
9 กิจการทั้งมวล ความซื่อสัตย์สำคัญที่สุด
10พิษที่เลวร้ายมีค่ามากกว่าเพื่อนเลวที่หักหลัง

                                             เพลงที่เกี่ยวกับความซื่อสัตย์

"ในวันที่เราต้องไกลห่าง"

ในวันที่เราต้องไกลห่าง ใจอาจหวั่นไหวและเคว้งควาง
แต่ขอให้รักมั่นคงไม่เหินห่าง ไม่จืดจาง วางใจต่อกัน
ในวันที่เราต้องไกลกัน ข้างกายของเธอไม่มีฉัน
เธออาจพบใครๆ แล้วไหวหวั่น ขอเธอนั้นอย่าปันหัวใจ

มองได้แต่อย่าชอบ เพราะมันจะทำให้ใจฉันบอบช้ำ
คุยได้แต่อย่านาน อย่าสร้างความผูกพันให้ใจฉันไหวหวั่น
สนิทได้แต่อย่ามาก เดี๋ยวมันจะเกินมากกว่าเป็นเพื่อนกัน
ที่ไม่ได้ และขอไว้นะ คือรักที่ให้ฉันเธออย่าปันให้ใคร


"แค่เพียงอยากรู้"

ในวันนี้ ที่เธอนั้นไม่อยู่
อยากให้รู้ ว่าคิดถึงเธอเท่าไร
ในวันนี้ ที่เราสองคนต้องไกล
ในใจฉันยังมีแต่เธอ

แค่เพียงได้รู้ ว่าคิดถึงกัน
แค่เพียงเท่านั้น ที่ฉันต้องการ
แค่เพียงได้รู้ ว่าคืนและวันที่ฉันนั้นต้องพ้นผ่าน
ยังมีหนึ่งคนที่รอฉันอยู่

อากาศหนาว ฉันคิดถึงเธอ
อากาศร้อนๆ ฉันคิดถึงเธอเช่นกัน
ตื่นเช้า ฉันคิดถึงเธอ
ก่อนนอน ฉันคิดถึงเธอทุกวัน

ในวันนี้ ที่เธอนั้นไม่อยู่
อยากให้รู้ ว่าคิดถึงเธอเท่าไร
ในวันนี้ ที่เราสองคนต้องไกล
ในใจฉันยังมีแต่เธอ